Ergens vorig jaar liet ik een letterdoos die ik op een rommelmarkt had gescoord zien op mijn blog. Voor mijn verjaardag kreeg ik een ouderwetse letterplank zoals kinderen vroeger op school woordjes leerden. Aap, noot, mies. Ik kreeg er ook nog twee blokjes met houten lettertjes bij.
Ik weet niet zo goed waar mijn liefde voor vintage schrijf- en schoolspullen vandaan komt. Misschien vanwege mijn interesse in het onderwijs en mijn passie voor woorden? Het is niet alsof ik de letterplank in de praktijk zal gebruiken. Het is meer een collectersitem. Dat ik ook kan gebruiken om mooie foto’s te maken voor mijn blog en shop.
Het is nog best een zoektocht naar de goede lettertjes in de blikjes. In dat opzicht kon ik beter de letterdoos gebruiken, maar deze houten lettertjes werden erbij geleverd. Gelukkig wel in verpakking, want ruimte in de doos is er niet. De onderste plank, die overigens iets minder lang is, is leeg. Handig om eigen zinnetjes te vormen! Of gewoon woordjes natuurlijk.
Het enige wat ik niet snap, is waarom de ‘e’ bij de woorden met twee lettergrepen kleiner is. Het streepjes op de ‘a’ snap ik wel: een lange klank. Dan zal de ‘o’ met een stipje daarboven wel een korte klank zijn. Is een kleine ‘e’ dit dan ook? Wat ingewikkeld om op die manier te leren, haha! Maar het is sowieso een supertof cadeau!
Héééé wat een leuk bord! Ik denk dat de E kleiner is omdat je ze uitspreekt als een korte U. Schapun en weidu :)