Vandaag was het dan zover. Hoewel het aardig op het laatste moment geregeld was, eigenlijk vrij spontaan, keek ik er toch wel naar uit: dé Knotsgekke Kaarten- en Scrapdagen. Natuurlijk echt iets voor mij, gezien mijn verzameling. Kom maar eens kijken in de kast bij mij thuis, dan zul je begrijpen wat ik bedoel. Ook had ik nog het geluk dat ik namens Craft Corner mocht gaan. Zo kon ik ook meer dan alleen voor mijzelf betekenen. Van Deirdre kreeg ik een bedrag op mijn rekening gestort waarmee ik daar spulletjes kon gaan kopen voor onder andere (win)acties en gifts. Zelf had ik al visitekaartjes gemaakt, die daar ook uitgedeeld zijn. Met gewoon vragen kom je echt een heel eind, wist je dat?

Niet alleen voor de website kon ik wat betekenen, ook voor Diana heb ik het nodige kunnen doen. Haar verzoek was namelijk heel simpel: Disney, Disney en nog eens Disney. Het liefst geen Donald Duck of Micky Mouse, maar kerst van, je raadt het al, Disney mocht ook zeker wel. Nou, dat verzoek is ingewilligd hoor. Meid, je kunt je geluk niet op als je straks de envelop open maakt, wedden? Wat erin zit, vertel ik lekker niet. Dat mag je straks lekker zelf ontdekken.

De beurs vond plaats in de IJsselhallen in, jawel, Zwolle. Nu had ik al een keer gezien dat er bordjes stonden, waardoor je vanzelf op de plaats van bestemming zou geraken. Erg leuk, maar dan moest ik eerst wel het station zien te vinden. Echter, deze weg naar het station had ik alleen met de bus gereden. Ik wist niet hoe ik er komen moest met mijn fiets, die onderhand weer veilig in mijn berghok staat. Na even wat zoeken op Google Maps, dacht ik dat ik het wel aankon. Ik was er klaar voor. Ik heb het gevonden, in één keer, maar vraag me niet hoe. Nee, ik heb het niet gevraagd onderweg. Ik heb gewoon de bordjes gevolgd. Eerst naar het centrum, toen naar het station en uiteindelijk naar de IJsselhallen. Echt, ik voelde me net een toerist in mijn eigen stad.